«Γιατί η νίκη αποφασίζεται μεταξύ των ζωντανών
Όπως ο θεός θελήσει αυτό , όμως που χρειαζόταν να συμβάλει
Ο καθένας σε αυτήν, ο οποίος δεν εγκατέλειψε τη θέση του το έπραξε.
Αν του συνέβη το μοιραίο, όπως σε κάθε θνητό, αυτό οφείλεται στην τύχη
Ενώ η ψυχή του έμεινε αήττητη απέναντι στους εχθρούς.»
-Δημοσθένης, Επιτάφιος-
Ξημέρωσε Τσικνοπέμπτη 7 Μάρτη και ο φιλομαθέστατος Σύλλογος οι Φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη δεν ανέβαλε τη συνάντησή του για την περιοδική Έκθεση Χαιρώνεια, 2 Αυγούστου 338 π.χ. μια μέρα που άλλαξε τον Κόσμο, στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης .
Η περιήγηση ξεκίνησε με την εξαίρετη ιστορικό- ξεναγό Εύη Παπαδοπούλου η οποία άρχισε την ξενάγηση αναφερόμενη στους τρεις πρωταγωνιστές της μάχης, το Φίλιππο Β’, τον ρήτορα Δημοσθένη και τον νεαρό Αλέξανδρο. Ο ρήτορας Δημοσθένης μάθαμε ότι ήταν αυτός που θα εκφωνήσει τον επιτάφιο λόγο για τους νεκρούς της Χαιρώνειας!
Έπειτα, είδαμε τα δυο βασικά όπλα που ήταν η σάρισα, το κοπίδι ή μάχαιρα που αποτελούσαν όπλα των ιππέων. Παρατηρήσαμε ένα σπάνιο κράνος κάποιου ιππέα που υποδηλώνει την ανώτερη κοινωνική του θέση. Μάλιστα, μάθαμε ότι ο Φίλιππος ο Β’ και ο Αλέξανδρος επιθυμούν να ταυτίζονται με τον θεό Δία.
Επίσης είδαμε έναν πολεμιστή και δύο σιδερένια κράνη, περικνιμίδες και μάχαιρα με πτηνόμορφη λαβή καθώς και πανοπλίες και ασπίδες. Περάσαμε , μάλιστα στην αίθουσα όπου βρίσκονταν οι πρώτοι νεκροί κι ένας εντυπωσιακός σαβρωτήρας είχε χτυπήσει το κεφάλι ενός πολεμιστή.
Επιπλέον, βρεθήκαμε στην αίθουσα του ιερού λόχου όπου είδαμε πως νίκησε ο Φίλιππος Β’ με μια τακτική της λοξής φάλαγγας που διδάσκουν ακόμη και σήμερα στις στρατιωτικές Ακαδημίες. Παρατηρήσαμε τη στήλη αθάνια κι έπειτα περάσαμε στο πεδίο της μάχης όπου είδαμε πως βάζουν τους νεκρούς σε διάταξη μάχης. Ενώ μάθαμε ότι οι Θηβαίοι θάβουν τους συμπολίτες τους ως στρατιώτες που πολέμησαν.
« Αυτή είναι η μοίρα των βροτών, όταν κάποιος πεθαίνει
Δεν συγκρατούνε πια τα νεύρα του τις σάρκες και τα κόκαλά του
Όλα τους τα δαμάζει το μένος της πυράς που λαμπαδιάζει, αφού η ζωή του φύγει
Κι αφήσει τα λευκά του οστά- μόνο η ψυχή πάει πέταξε, σαν όνειρο και φτερουγίζει.»
-Όμηρος, Οδύσσεια-
Επιπρόσθετα, ανάμεσα σε όλα τα όμορφα εκθέματα είδαμε τεφροδόχους, χρυσά στεφάνια που στεφανώνουν τους νεκρούς, καρφιά από γκέμια, τμήματα από τα καμένα όπλα, ένα σπάνιο λίθινο ακόνι καθώς κι ένα φυλακτό που προστάτευε τον αγαπημένο-η. Στη θαυμάσια αυτή έκθεση μάθαμε για τον αρχαιολόγο Γεώργιο Σωτηριάδη και καταφέραμε να αγγίξουμε λιγάκι στο χώρο και στο χρόνο την ιστορική προσωπικότητα του Μέγα Αλεξάνδρου.
Τέλος θυμηθήκαμε τον « Ηοmo Universalis» που είναι ένας άνθρωπος ο οποίος γράφει, διαβάζει και παίζει μουσική! Είδαμε την αίθουσα των περιηγητών που είναι άνθρωποι από τους οποίους μαθαίνουμε τι συνέβη, μέσα από τις ανασκαφές. Υπήρχε και η Αναπαράσταση της Μάχης της Χαιρώνειας με 840 φιγούρες από δυο συλλέκτες. Ενώ υπήρχαν δυο ταινίες ως κατακλείδα της έκθεσης από το διόραμα με τα Playmobil , έργο των συλλεκτών Άγγελου Γιακουμάτου και Τάσου Παντζοπούλου υπό την επιστημονική καθοδήγηση των επιμελητών της έκθεσης. Πρόκειται για δυο αίθουσες που προκαλούν τον επισκέπτη να βιώσει από κοντά μια μοναδική στιγμή στον αρχαίο ελληνικό κόσμο. Ο επισκέπτης μπορεί να φανταστεί τη ζωή από τη μάχη χάρη στην ψηφιακή αναπαράσταση της Βοιωτίας, στο βιντεοπαιχνίδι Assassin’s Creed Odyssey και στη συνέχεια να ανακαλύψει , τις συνέπειες της μάχης στην Αλεξάνδρεια όπως τα φαντάστηκε η Ubisoft στο Αssasin’s Creed Origins.
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε ότι η όμορφη, περιεκτική επίσκεψη έκλεισε με ένα λουκούλιο γεύμα του -Catering Mπεγνής- το οποίο είχε επιμεληθεί η οτρηρή και ακάματη Πρόεδρος του Συλλόγου οι Φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη , κα. Ελένη Βαχάρη!
~Ευφροσύνη Λούζη~
Add Comment