Αρχική » Πρόσκληση| Τ΄Αγάλματα δεν είναι συντρίμια, είμαστε εμείς| Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Πολιτισμός

Πρόσκληση| Τ΄Αγάλματα δεν είναι συντρίμια, είμαστε εμείς| Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

«Τ΄ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ»  Σύλληψη- σενάριο- σκηνοθεσία Δημήτρης Κωτσής

Από 11  Μαρτίου έως 25 Μαρτίου, μετά τις 6 το απόγευμα

 με ελεύθερη είσοδο.

Teaser 

Στο χώρο υποδοχής του ισογείου του Ιδρύματος Κακογιάννη, σε μία μεγάλη οθόνη, φυσικού ανθρώπινου μεγέθους, θα προβάλλεται για δύο εβδομάδες, ένα δρώμενο διάρκειας οκτώ λεπτών, σε συνεχώς επαναλαμβανόμενες προβολές.

Η ιστορία μας χτίζεται πάνω στον στίχο του Σεφέρη: «Τ΄ αγάλματα δεν είναι πια συντρίμμια, είμαστε εμείς».

Βασικό στοιχείο είναι η μεταμόρφωση ενός κλασικού αρχαίου αγάλματος σε έναν ζωντανό σύγχρονο νέο, μέσα σε ένα περιβάλλον από μοντέρνα κτίρια που βρίσκονται μπροστά σε υδάτινο στοιχείο. Κατά τη διάρκεια του δρώμενου θα περνάμε, με ρεαλιστική κινηματογραφική δράση, από τη ζωγραφική απεικόνιση κτιρίων στη ρεαλιστική φωτογραφική τους απεικόνιση, και από τη γλυπτική αναπαράσταση του ανθρώπου στη μεταμόρφωσή της σε ζωντανό ον. Επιχειρείται, έτσι, ένας διάλογος του παρελθόντος με το σήμερα, μέσα από ένα παιχνίδι μεταμορφώσεων, μετασχηματισμών και διαφοροποιήσεων.

Η πραγματοποίηση αυτής της βίντεο-προβολής γίνεται με live action γυρίσματα (του ηθοποιού που «ζωντανεύει» το άγαλμα), σε συνδυασμό πολλών καρέ digital graphics για κάθε πλάνο, που έχουν δημιουργηθεί από μίξη ζωγραφικών έργων, φωτογραφιών και βίντεο, με παράλληλη ηχητική επένδυση μίγματος μουσικής, ήχων, ψιθύρων και κρότων.

Σημείωμα του σκηνοθέτη:

Το παρελθόν βάρος ή προωθητική δύναμη; Πώς ζει μέσα μας η ιστορία; Ποιά υπόγεια ρεύματα μας οδηγούν σε αρχαίες τελετές μετάβασης, όπως η βάπτιση, που παραμένουν ακόμη και σήμερα θεμελιακές; Πώς ο στίχος του Σεφέρη μεταμορφώνεται σε εικόνα; Πώς «ζωντανεύει» αυτή η εικόνα; Πώς τα αγάλματα «ζωντανεύουν»; Πώς αυτά «δεν είναι πια συντρίμμια, είμαστε εμείς», κι ας «λυγίζουν κάποτε»;

                                                        Δημήτρης Κωτσής

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σύλληψη-Σενάριο-Σκηνοθεσία:      Δημήτρης Κωτσής

Διεύθυνση ψηφιακών εφαρμογών: Ηλίας Χατζηχριστοδούλου

Animation- Επεξεργασία βίντεο       Αλεξάνδρα Παπαγιάννη

Μουσική-ηχητικό περιβάλλον:        Φάνης Σακελλαρίου

Ηθοποιός:                                       Γιάννης Κορρές

Κάμερα:                                          Λεωνίδας Κεχαγιάς

Ζωγραφικά έργα:                            Δημήτρης Κωτσής

Digital graphics:                              Αλεξάνδρα Παπαγιάννη

Διεύθυνση παραγωγής:                  Ηλίας Χατζηχριστοδούλου

Παραγωγή:                                     ΜΕΤΑ-ΘΕΣΕΙΣ / INTERACTIONS και ATHENS DIGITAL ARTS FESTIVAL

H δράση επιχορηγείται από το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Info: Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννη Διεύθυνση: Πειραιώς 206, Ταύρος, Τ.Κ. 177 78

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΤΣΗ

Ο Δημήτρης Κωτσής γεννήθηκε στην Αθήνα. Τα νεανικά του χρόνια έζησε στο Παρίσι, όπου
και πραγματοποίησε τις σπουδές του στο θέατρο και τη ζωγραφική-σκηνογραφία.
(Πανεπιστήμιο Université Paris VIII και École Nationale Superière des Beaux Arts
(Ε.Ν.S.B.A).,καθώς και σε ελεύθερα θεατρικά εργαστήρια και σεμινάρια). Δάσκαλοί του στο
θέατρο υπήρξαν οι Ανδρέας Βουτσινάς, Julian Beck και Judith Malina (Living Theater),
Michèle Kokosowski (Grotowski), Walter Lott (Actors studio) κ.α.
Από το 1986 εργάζεται στην Ελλάδα σαν σκηνοθέτης και σκηνογράφος σε θέατρα της
Αθήνας και σε φεστιβάλ, όπως το φεστιβάλ Αθηνών. Καλλιτεχνικές του δράσεις έχουν
επιχορηγηθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Ξεκίνησε την πρώτη του θεατρική δουλειά στην Αθήνα με το «Λευκό Τοπίο», μια σύνθεση
κειμένων Λόρκα και Τζόυς το 1986. Η δεύτερη θεατρική σκηνοθεσία του ήταν η «Φαίδρα»
του Γιάννη Ρίτσου στο πρώτο της σκηνικό ανέβασμα στην Ελλάδα με σκηνικά Γιάννη
Τσαρούχη το 1987. Έκτοτε ακολούθησαν παραστάσεις του έως το 2016-2017 σε διάφορες
Αθηναϊκές σκηνές με δικό του θίασο σε ανεξάρτητες παραγωγές ή στα πλαίσια ευρύτερων
διοργανώσεων («Αφιέρωμα Ρίτσου» από τον Μίνω Βολανάκη, φεστιβάλ Αθηνών, όπως και
σε άλλα φεστιβάλ στην Αττική και την Περιφέρεια ). Τελευταίες του σκηνοθεσίες ήταν το
«Κόκκινο φεγγάρι» του Λέανδρου Πολενάκη στο Αγγέλων Βήμα το 2017 και οι «Βάκχες»
του Ευριπίδη στο θέατρο του Άλσους Βείκου το2020
Πάνω από είκοσι χρόνια διεύθυνε το θεατρικό εργαστήρι του Δήμου Γαλατσίου, όπου
εργάστηκε ως δάσκαλος υποκριτικής, σκηνοθέτης και σκηνογράφος, στα πλαίσια του
οποίου έχει ανεβάσει έργα και οργανώσει πολιτιστικά δρώμενα . Με τη Δημοτική Σκηνή
Γαλατσίου, η οποία λειτούργησε ως εκκολαπτήριο νέων ηθοποιών, έχει δώσει παραστάσεις
σε θεατρικούς χώρους εντός Γαλατσίου, στην περιφέρεια, σε αθηναϊκές σκηνές, καθώς και
σε φεστιβάλ, όπου και απέσπασαν πολυάριθμα βραβεία..
Έχει επίσης εργασθεί στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση και σε σκηνικά δρώμενα ως
σκηνοθέτης και παραγωγός. Έχει δουλέψει ως δάσκαλος υποκριτικής και έχει οργανώσει
θεατρικά εργαστήρια, σεμινάρια και ερασιτεχνικές ομάδες. Συνεργάστηκε με τον Δήμο
Παρισίων, με κοινοτικά προγράμματα, την ΕΡΤ και άλλους Οργανισμούς. Κείμενά του έχουν
δημοσιευτεί σε θεατρικά περιοδικά.
Παράλληλα εργάζεται και ως εικαστικός, ενώ από το 2019 ασχολείται με σκοπό την ένταξη
της ψηφιακής τεχνολογίας στις πλαστικές και τις παραστατικές τέχνες. Στα πλαίσια αυτά
έχει συνεργασθεί με το Athens Digital Arts Festival.
Τελευταία του δουλειά σε αυτό τον τομέα είναι η δημιουργία μεγάλης βίντεο-
εγκατάστασης στο Ίδρυμα Κακογιάννη, με τίτλο «Τ΄ αγάλματα δεν είναι πια συντρίμμια,
είμαστε εμείς», που επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού το 2023.