1. Πώς γεννήθηκε η ιδέα του βιβλίου;
Από την πρώτη στιγμή της ζωής μου έχω πολύ υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον. Ωστόσο η κοινωνία μας δεν είναι έτοιμη να υποδεχτεί άτομα με αναπηρία. Έτσι ο ρατσισμός έχει κυρίαρχη θέση. Συνεπώς στο 4ο έτος των σπουδών μου αποφάσισα να εξωτερικεύσω τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία βλέπει την αναπηρία ως τροφή για σκέψη με στόχο την αλλαγή!
2.Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίσατε γράφοντάς το;
Κατά την διάρκεια συγγραφής του βιβλίου η αλήθεια είναι πως πολλές φορές ξανά θυμήθηκα καταστάσεις οι οποίες δεν ήταν ευχάριστες. Παρόλα αυτά όταν γράφεις εξωτερικεύεις..
3.Αν μπορούσατε να αλλάξετε ένα πράγμα στην κοινωνία μας σχετικά με την αναπηρία, τι θα ήταν αυτό;
Αυτό που χρειάζεται η κοινωνία μας είναι μόρφωση καθώς υπάρχει άγνοιά..Έτσι λοιπόν θα ήθελα να προστεθεί στο αναλυτικό πρόγραμμα όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης μάθημα σχετικό με την αναπηρία η τουλάχιστον περισσότερες επιμορφώσεις σε μαθητές και εκπαιδευτικούς με απώτερο σκοπό την συμπερίληψη στην πράξη.
4.Τι μηνύματα θέλετε να περάσετε με το βιβλίο σας;
Το βιβλίο αυτό ακόμα όταν ήταν υπό σκέψη να πάρει ‘’σάρκα και οστά’’ πίστευα ακράδαντα πως μπορεί να γίνει η φωνή όλων των ανθρώπων με κάποια αναπηρία οι οποίοι είτε φοβούνται, είτε δεν έχουν την δύναμη να εκφραστούν.
Έτσι λοιπόν σκοπός μου δεν είναι να το προμηθευτούν χιλιάδες αλλά όσοι το κρατήσουν στα χεριά τους να αποδημήσουν στερεότυπα και προκαταλήψεις που κουβαλούν αναφορικά με την αναπηρία αλλάζοντας τον εαυτό τους και μετα τους υπόλοιπους καθώς η αλλαγή ξεκινά από τον καθένα προσωπικά και το μέλλον μας ανήκει!
5. Σχολιάστε μας… «Συνοψίζοντας, διαπιστώνεται ότι η κοινωνία είναι που δημιουργεί την αναπηρία διαμέσου των ελλιπών υποδομών και προσβασιμότητας, των αρνητικών στάσεων και αντιλήψεων, των προκαταλήψεων σε κάθε τι που ορίζεται ως απόκλιση των φυσιολογικών προτύπων. Έτσι, σύμφωνα με αυτό το μοντέλο, δεν είναι αυτό καθαυτό το ιατρικό πρόβλημα του ατόμου το οποίο προκαλεί την « αναπηρία».
Σε αυτό το σημείο επαληθεύεται ότι κάθε μορφή αναπηρίας είναι ξεκάθαρα κοινωνική κατασκευή καθώς από μονή της η αναπηρία δεν αποτελεί πρόβλημα διότι είναι τρόπος ζωής!
Όταν όμως για παράδειγμα παρκάρουμε πάνω σε ράμπες ή υπάρχει έλλειψη υποδομών τότε ναι εμείς οι ίδιοι βάζουμε το εκάστοτε άτομο με αναπηρία σε καλούπι και δημιουργούμε προβλήματα.
6.Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;
Γενικά σαν άνθρωπος είμαι ιδιαίτερα ανήσυχη και αγαπώ την μελέτη, την γραφή και τα ταξίδια
Έτσι λοιπόν θα ήθελα να ολοκληρώσω το δεύτερο βασικό πτυχίο στην ψυχολογία καθώς είναι αντικείμενο που με ενδιαφέρει άμεσα και σαφώς όνειρο μου να ασχοληθώ επαγγελματικά με αυτο.
Επίσης η γραφή είναι μορφή έκφρασης και με συνεπαίρνει κάθε φορά που έχω την ανάγκη να δω τον εαυτό μου καθαρά είτε σαν παιδί, είτε σαν ενήλικας, οπότε θα ήθελα να συνεχίσω και με επόμενα ίσως βιβλία με απώτερο σκοπό να αφυπνίσουν κα την κοινωνία μας προς το καλύτερο!
Τέλος δεν θα μπορούσα να παραλείψω τα ταξίδια όπως ανέφερα καθώς θεωρώ πως είναι η καλύτερη επένδυση για τον εαυτό μας..πόσο μαλλον όταν συνδυάζονται με επιμορφώσεις, ομιλίες και παρουσιάσεις των βιβλίων μου.
Add Comment