Με τον τίτλο «Αυστραλοπίθηκος», η Λασκαρίνα Τζίτζη παρουσιάζει τον πρώτο της ολοκληρωμένο δίσκο, μια ηχητική κατάδυση στην ανθρώπινη φύση μέσα από τον φακό του σύγχρονου ελληνικού ροκ.
Δέκα κομμάτια που ισορροπούν ανάμεσα στον ρεαλισμό και την αλληγορία, με κοινωνικό στίχο, ηλεκτρικές εξάρσεις και έντεχνες ευαισθησίες.
Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στο K-Rock Studio, με την παραγωγή και την ενορχήστρωση να φέρουν την υπογραφή του Χριστόφορου Κροκίδη, σε έναν ήχο που τιμά τις κλασικές ελληνικές ροκ ρίζες, αλλά ταυτόχρονα ακούγεται σύγχρονος, άμεσος και προσωπικός. Οι θεματικές του δίσκου αγγίζουν ζητήματα όπως η κοινωνική αποξένωση, η αλλοτρίωση, η εσωτερική πάλη του ανθρώπου και η ανάγκη για επιστροφή στο “πρωτογενές”, στο αυθεντικό.
Ο «Αυστραλοπίθηκος» δεν είναι απλώς μια μεταφορά – είναι μια κραυγή, μια υπενθύμιση της εξέλιξης (ή της απουσίας της) μέσα στην εποχή της υπερπληροφόρησης και του θορύβου.
Η Λασκαρίνα Τζίτζη, με λόγο αιχμηρό και φωνή γεμάτη χρώματα, συστήνεται δυναμικά στο ελληνικό μουσικό τοπίο, αφήνοντας το δικό της αποτύπωμα.
Ο «Αυστραλοπίθηκος» είναι ένας δίσκος με χαρακτήρα, πολιτική συνείδηση και μουσική συνοχή – μια πρόταση που δεν περνά απαρατήρητη.
Δείτε στο ΥouΤube το video clip στο link
Είδος: Ελληνικό ροκ με έντεχνα στοιχεία
Παραγωγή: Χριστόφορος Κροκίδης Studio: K-Rock Studio
Αριθμός κομματιών: 10
Έπαιξαν οι μουσικοί
Μπάσο Αθανάσιος Μπούλης
Ντραμς Γρηγόρης Οικονομίδης
Κιθάρες, προγραμματισμό Χριστόφορος Κροκίδης
Στίχοι: Σπήλιος Παναγιωτόπουλος
Μουσική: Κώστας Πολυχρονόπουλος
Στίχοι:
Από τον βούρκο έρχομαι κι από τις λάσπες
π΄ άφησαν πίσω σαν περάσαν οι βροχές
από την χώρα που γεννάει μυθοπλάστες
και που τα βρίσκουν πάντοτε με τις αρχές.
Από τους μπάσταρδους καιρούς λαχανιασμένος
κι ακολουθούν ξοπίσω όρνια, αρπαχτικά
από το δίκαιο μου πάντα προδομένος
κι ίσως μια λέξη μοναχά για λεξικά.
Από την χώρα έρχομαι που σε ληστεύουν
και που οι ληστές μετά μιλάν΄ για ηθική
κορμιά κι ονείρατα αισχρά τα εκπορνεύουν
και που θα γίνουν μια απλή στατιστική.
Από τον βάλτο έρχομαι κι από τις λάσπες
από τις στάχτες κι από τη καμένη γη
π΄ άφησαν πίσω οι φωτιές και οι δυνάστες
και που για όλα φταίνε οι κακοί καιροί.
Σ΄ αυτή τη χώρα που μου έλαχε να ζήσω
με ξεπουλάνε σαν σφαχτό στην αγορά
κι όταν ζητώ το δίκιο μου για να θρηνήσω
σε μια γωνιά, μου λένε, πάντα στα βουβά.
.
Δεν θα θρηνήσω στα βουβά που σας βολεύει
μα θα φωνάζω κι ας ποτέ μην ακουστώ
γιατί η μέσα μου φωνή που όλο θεριεύει
μου λέει ποτέ μ΄ αυτά να μην συμβιβαστώ
Από το βούρκο έρχομαι κι από τις λάσπες
Από το βούρκο έρχομαι κι από τις λάσπες
Από τη χώρα που γεννάει μυθοπλάστες
Από το βούρκο έρχομαι κι από τις λάσπες
Add Comment