« Ο Γεώργιος Δροσίνης και τα Γαλλικά Γράμματα του Αναστάσιου Στέφου»

~Γνωρίστε το , είναι η καρδιά που ομιλεί και αναστενάζει ,

Όταν το χέρι γράφει…~

-Γ. Δροσίνης-

Η ιδιαίτερη σχέση του Δροσίνη με τη Γαλλία προβάλλεται εντονότερα σε τέσσερα διαφορετικά ποιήματα της Πύρινης Ρομφαίας που αναφέρονται στο γαλλικό λαό και στον Ναπολέοντα.

~ Τιμή & δόξα απ’ τον αγώνα.

Ναό του Ωραίου κι Αληθινού,

Χτίζω για σε έναν Παρθενώνα

Στην πιο ψηλή κορφή του νου.~

Ο Γ. Δροσίνης επισκέφθηκε για πρώτη φορά τη γαλλική πρωτεύουσα, μυθική πόλη στη φαντασία του το 1921, μολονότι είχε προσκληθεί το 1887 από τον Βικέλα. Ο Γ. Δροσίνης περιγράφει με θαυμασμό το μεγαλείο της πόλης ως ένα μεγάλο κέντρο του παγκόσμιου πολιτισμού και μιας υψηλής κορυφής της ιστορίας. Άλλωστε ήταν αναθρεμμένος από την παιδική του ηλικία από τα αναγνώσματα των γαλλικών μυθιστορημάτων.

~ Μόνο η Ακρόπολις και ο Παρθενών κι ένα ηλιοβασίλεμα με μενεξεδένιο Υμηττόν είναι ανώτερά του.~

Ο Γ. Δροσίνης στην ποίηση του αγάπησε και τραγούδησε την αγροτική ζωή, τον έρωτα και το κρασί. Ο ποιητής θα συνεχίσει ανελλιπώς ως το θαλερό γήρας την επαφή του με τη Γαλλία, η οποία αποτελεί πηγή έμπνευσης και πνευματικής δημιουργίας.

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Γ. Δροσίνης τιμήθηκε από τη Γαλλική Πρεσβεία το 1924 με το παράσημο της Λεγεώνος της τιμής που κοσμεί σήμερα το Μουσείο Δροσίνη στην Κηφισιά λόγω της σύνολης προσφοράς στη Γαλλία τη δεύτερη πνευματική του πατρίδα. Άλλωστε ο ίδιος ισχυριζόταν ότι η Γαλλία ήταν πάντα το αστέρι, το φως και η ελπίδα των νέων ποιητών που αγωνίζονταν για την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας.

~ Ευφροσύνη Λούζη~